money

You pay your money , and you take your choice

منظور از اين مثل اين است كه انسان ها به اندازه تلاش و كوشش خود حق انتخاب دارند

هر قدر پول بدهي همانقدر آش ميخوري


يه ضرب المثل قديمي هم داريم كه ميگه :
به قدر دوغت مي زنند پنبه !!

مرتضي طائي مي گويد :

به قدر كرده خود ، مزد مي برد مزدور

نبرده گنج ، مجو گنج شايگان هرگز

زیبایی

Who know who is beautiful and who ugly behind the curtain ?

کس چه میداند که پس پرده که زیباست ، که زشت .



به عمل تکیه نکن خواجه که در روز ازل

تو چه دانی که پس پرده که خوب است که زشت

شیخ اجل می گوید :

چو در بسته باشد چه داند کسی؟

که گوهر فروش است یا پیله ور

مقاله ای در مورد اصول و فنون ترجمه

The reader/translator and the text
It was implicit in our description of the features of transactional and literary text above that it is the way a whole piece of text hangs together that is important. Beaugrande and Dressler (1981: 13, 35) as well as Halliday (1985: 4-6, 48) seem to agree that language should be viewed as a system which is a set of elements functioning together each of which has a function contributing to workings of the whole.

When considering a piece of text from the point of view of the reader, Beaugrande (1980:35) proposes that the text itself be viewed as a system and this view is repeated by Halliday (1985:48) who says that every text provides a context for itself. He says a text hangs together as a result of its internal coherence which comes about from the set of linguistic resources that every language has for linking one part of a text to another. He stresses the importance of the reader's internal expectations in maintaining the flow and understanding of text.

To a large extent, it is the degree of familiarity with the way a text is put together that determines the ease and manner of discovering its meaning. Where emphasis is on real-world meaning and information has been imparted in a systematic and predictable way, readers have a relatively straightforward task. They are able to bring their experience of world knowledge and their experience of similar text to bear in extracting the information involved. In conveying fact, the writer does not present information in a very difficult and ambiguous form... nor force the reader to revise his expectations (Beaugrand, 1978:47). Most readers will decode the same basic information and most translators will pass it on with little distortion.

In contrast, as we have seen above, literary writers commonly construct text in such a way that readers cannot interpret it on relying on their knowledge of "normal" practice with regard to coherence. A unique production elicits its own unique framework. Creative writers are successful when they rely on virtual experience using their own personal choice of grammatical form and lexis. In the process, the writer commonly surprises the reader. There is a gap in expectation in that readers are themselves committed to a predetermined manner of interpreting things (Beaugrande, 1978:44). Not only do poetic devices like metaphor and alliteration demand a personal response, but, sometimes, the normally expected rules and conventions of linguistic coherence are completely shattered. Readers are often forced into at least provisionally accepting the author's views as a point of reference (Beaugrande: ibid) and then are much more personally involved in completing the "jigsaw" than is the case where the extraction of fact from a transactional text is involved.

Though they may disregard the expectation of their readers, creative writers do, however, create their own coherence or artistic pattern. We may study the manner in which each unique piece has been constructed when trying to describe a writer's style. It is the wholeness of the resulting form that conveys artistic meaning. In the interpretation of each artistic creation, both reader and translator must bring their personal life experience to bear. As a result, individual readers and individual translators may well come to different conclusions as to what a particular piece of text means.

As suggested above, transactional language is open to paraphrase. There is no need for translator to take over the source to improve and civilise it in the way suggested by Fitzgerald as cited by Bassnet (1980:xv) when discussing Persian texts. Translators do not need to violate the source text or attempt to create an original text. This is because, with a transactional source text, the meaning is controlled by the writer of the text and is easily decipherable by the translator. An understanding of the internal structure of a transactional source is sufficient to provide a reliable transactional translation in which the majority of the information is preserved. There is no debate over the primacy of content over form or vice versa.

With literary language, however, paraphrase and translation become more problematic. Leech & Short (1981: 25) refer to the fact that the New Critics (a major critical movement of the 1930's and 1940's in America) rejected the idea that a poem conveys a message, preferring to see it as an autonomous verbal artifact. T.S. Eliot, for instance, recommended that a poem should be dealt with as a poem and not a piece of biographical evidence or historical material, something that had been the centre of earlier literary criticism. Leech & Short (ibid) cite Macleish who says that a poem should not mean but be and Tolstoy's affirmation that one of the significant facts about a true work of art is that its content in its entirety can be expressed only by itself. We cannot separate meaning from form. If we imagine that we can separate meaning from form in a literary text, we will discover little meaning. Steiner (1975:24) states that Western art and literature are a set of variations on definitive themes. Further, he goes on to explain that Dada (an anarchical school of literary and artistic movement begun in 1916) believes that, to trigger new themes, language should be re-arranged. Hence, the anarchic bitterness of the later-comer and impeccable of Dada when it proclaims that no new impulses of feeling or recognition will arise until language is demolished. According to Gray (1984:79) the purpose of Dada was a nihilistic revolt against all bourgeois ideas of rationality, meaning, form, and order. Its artists and poets arrange objects and words into meaningless and illogical patterns.

CONCLUSION
In conveying a message through language, a writer tries to make the communication as effective as possible. In this process there are many choices to make both syntactically and semantically. The choice will depend on the writer's purpose. It is possible to identify a conventional way of putting text together as a means of passing on factual information. From such transactional language, meaning can be extracted and passed on without any damage to content and coherence.

For a translator transferring a literary text, it is not enough to grasp the internal structure of the text. Bassnet (1980:37) believes that a translator needs to understand the internal and external structures operating within and around a work of art. In identifying the difficulty of passing on meaning of the unique ensemble of the original phonetic-syntactic context (Stiener, 1975:352) believes we need a translation which gives language life beyond the moment and place of immediate utterance or transcription (ibid:28)

In the early stages of learning a language and in the early stages of learning to translate it, the aim is to minimise the amount of negotiation involved in order to ensure maximum accuracy.

Learners need to go on to develop skill with more and more complex transactional language and, at an appropriate time, begin to develop their interactive skills beyond those involved in the basic information cycle. Further, each individual has a set of complex intentions with regard to communication and needs to be able to express these in a manner acceptable to whatever situation is involved. This quite involves a more beyond the "norm" represented by transactional language. Individuals need to become dexterous recipients and producers of language beyond the norm if they are to survive in the "real" world and communicate in an acceptable way in whatever situation they find themselves. The final achievement is an interpreter who can work effectively in very controversial situations or a translator who can produce a poem that is as great a piece of art in a target language as it is in the source language.

بهترین لحظات زندگی از نگاه چارلی چاپلین

To fall in love
عاشق شدن

To laugh until it hurts your stomach
آنقدر بخندی که دلت درد بگیره

To find mails by the thousands when you return from a vacation
بعد از اینکه از مسافرت برگشتی ببینی هزار تا نامه داری

To go for a vacation to some pretty place
برای مسافرت به یک جای خوشگل بری

To listen to your favorite song in the radio
به آهنگ مورد علاقت از رادیو گوش بدی

To go to bed and to listen while it rains outside
به رختخواب بری و به صدای بارش بارون گوش بدی

To leave the Shower and find that the towel is warm
از حموم که اومدی بیرون ببینی حوله ات گرمه

To clear your last exam
آخرین امتحانت رو پاس کنی

To receive a call from someone, you don't see a lot, but you want to
کسی که معمولا زیاد نمیبینیش ولی دلت میخواد ببینیش بهت تلفن کنه

To find money in a pant that you haven't used since last year
توی شلواری که تو سال گذشته ازش استفاده نمیکردی پول پیدا کنی

To laugh at yourself looking at mirror, making faces
برای خودت تو آینه شکلک در بیاری و بهش بخندی

Calls at midnight that last for hours
تلفن نیمه شب داشته باشی که ساعتها هم طول بکشه

To laugh without a reason
بدون دلیل بخندی

To accidentally hear somebody say something good about you
بطور تصادفی بشنوی که یک نفر داره از شما تعریف میکنه

To wake up and realize it is still possible to sleep for a couple of hours
از خواب پاشی و ببینی که چند ساعت دیگه هم میتونی بخوابی

To hear a song that makes you remember a special person
آهنگی رو گوش کنی که شخص خاصی رو به یاد شما میاره

To be part of a team
عضو یک تیم باشی

To watch the sunset from the hill top
از بالای تپه به غروب خورشید نگاه کنی

To make new friends
دوستای جدید پیدا کنی

To feel butterflies! In the stomach every time that you see that person
وقتی اونو میبینی دلت هری بریزه پایین

To pass time with your best friends
لحظات خوبی رو با دوستانت سپری کنی

To see people that you like, feeling happy
کسانی رو که دوستشون داری رو خوشحال ببینی

See an old friend again and to feel that the things have not changed
یه دوست قدیمی رو دوباره ببینی و ببینی که فرقی نکرده

To take an evening walk along the beach
عصر که شد کنار ساحل قدم بزنی

To have somebody tell you that he/she loves you
یکی رو داشته باشی که بدونی دوستت داره

remembering stupid things done with stupid friends. To laugh, laugh, and ... laugh
یادت بیاد که دوستای احمقت چه کارهای احمقانه ای کردند و بخندی و بخندی و ... باز هم بخندی

These are the best moments of life
اینها بهترین لحظههای زندگی هستند

Let us learn to cherish them
قدرشون رو بدونیم

"Life is not a problem to be solved, but a gift to be enjoyed"
زندگی یک مشکل نیست که باید حلش کرد بلکه یک هدیه است که باید ازش لذت برد

Going

Again: The simplicity of the road depth, the credulity of seeing

Again: Going and not reaching, the torture of understanding

Again: The larynx, throat lump and the canary's dumbness

Moving songlessly in the strait of the cage.

Again: Envy for going and the fear of the pond fish

The strange fear of putrefying in water

This is simply our story: In the darkness of night

Talking of sun and glory of shining

This is simply our story: Surrounded by autumn oppression

Loving blossoms and the desire of growth.

So good: The bright image of day in the darkness of night

So good: The desire for going, going and not reaching

رفتن

دوباره سادگي عمق جاده ، ساده لوحي ديدن

دوباره رفتن و نرسيدن ، عذاب فهميدن

دوباره حنجره و بغض گنگ قناري

به تنگناي قفس بي ترانه جنبيدن

دوباره حسرت رفتن ، هراس ماهي بركه

دوباره بيم غريب در آب گنديدن

همين حكايت ما شد كه در سياهي شب

از آفتاب بگوييم و از شكوه تابيدن

همين حكايت ما شد كه در جفاي خزان

به غنچه دل بسپاريم و ميل روييدن

خوشا به تيرگي شب خيال روشن روز

خوشا هواي رفتن و رفتن و نرسيدن

شعری زیبا از شکسپیر

That time of year

That time of year thou mayst in me behold
When yellow leaves, or none, or few, do hang
Upon those boughs which shake against the cold,
Bare ruin'd choirs, where late the sweet birds sang.
In me thou seest the twilight of such day
As after sunset fadeth in the west,
Which by and by black night doth take away,
Death's second self, that seals up all in rest.
In me thou see'st the glowing of such fire
That on the ashes of his youth doth lie,
As the death-bed whereon it must expire
Consumed with that which it was nourish'd by.
This thou perceivest, which makes thy love more strong,
To love that well which thou must leave ere long.

آن وقت از سال

آن وقت از سال كه تو مرا نظاره گری
فصلی ست كه برگهاي زرد، يا هيچ، يا تعداد كمي
بر روي شاخه هاي لرزان از سرما، خالي از نغمه سرایان آويزانند
جائي كه زماني پرندگان آواز سرمي دادند.
در من سوسوي چنان روزهائي را مي بيني
نوري كه بعد از غروب در باختر گم مي شود
و نم نم شب سياه سايه مي گستراند و
برادر مرگ را در آن سیاهی میزبان می شود.
در من شعله چنان آتشی را می بینی
که در خاکسترش جوانی من خفته ست
چون آخرین نفسها؛
و سرانجام از پا در خواهد آورد آنچه را که به وی بال و پر داده ست.
سالهای زیادی را به باد باید داد
تا عشقی چنین یابی
که گر درک کنی عشقت سوزان تر خواهد گشت.

ترجمه ماشینی چیست؟

اگرچه نام ماشین ترجمه یا ترجمه ماشینی این مفهوم را به ذهن متبادر می سازد که صحبت از ماشین یا دستگاهی خاص و دارای امکانات سخت افزاری ویژه ای است ، لیکن در واقع امروزه این نام به سیستم های نرم افزاری اطلاق می شود که با نصب بر روی انواع کامپیوترها می توانند ترجمه متن از زبانی به زبان دیگر را به انجام برسانند. منظور ازترجمه متن توسط ماشین ترجمه - به پشتوانه پیشرفت هایی که به ویژه در دهه اخیر در تحقق بخشیدن به این رؤیای پنجاه ساله به دست آمده است- فقط برگردان متن نوشتاری نیست، بلکه ترجمة نوشته به صوت، برگردان نوشته به نمایش گرافیکی زبان اشاره ، ترجمه صوت به صوت و یا ترجمه صوت به متن نیز- چه در داخل یک سیستم زبانی و چه به زبان دیگر- و وظایف دیگری از این دست نیزقرار است به عهده ماشین های مترجم گذاشته شود. به عنوان نمونه می توان به نوعی سیستم تلفن همراه طراحی شده توسط شرکت NEC اشاره کرد که برای ترجمه مکالمات تلفنی ژاپنی به انگلیسی طراحی شده است؛ یا از نرم افزارهایی یاد کرد( digital avatars ) که برای کمک به ناشنوایان و یا کم شنوایان طراحی شده و مراحل تکمیلی خود را می گذراند و قرار است بتواند آنچه را که “می شنود” با استفاده از تصویر آدمکی که با زبان اشاره صحبت می کند، به ناشنواها منتقل نماید. در طول جنگ عراق نیز نظامیان آمریکایی تلاش های بسیار - و تا حدی موفقیت آمیزی - برای طراحی و استفاده از سیستم هایی کردند که بتواند بین سربازان آمریکایی و اسرا یا دشمنان عربشان ارتباط برقرار کند.

ترجمه ماشینی، حتی به ساده ترین شکل آن که همان ترجمه متن نوشتاری به متن نوشتاری است، از ابعاد گوناگون اقتصادی، علمی، اجتماعی و حتی سیاسی حائز اهمیت بسیار زیادی می باشد. تحقق اهداف محققین در این زمینه علاوه بر آن که پیشرفت علمی بزرگی به حساب می آید، می تواند با توجه به حذف بسیاری از مشاغل ترجمه و همچنین تسریع در انجام کار، صرفه جویی اقتصادی زیادی به همراه داشته باشد، در تسهیل مناسبات سیاسی کشورها تأثیر بگذارد و عواقب اجتماعی شگرفی به دنبال بیاورد.

ظهور ایده ساخت ماشین ترجمه به سالهای نخست پس از جنگ جهانی دوم باز می گردد. اگرچه در طول جنگ از کامپیوتر برای رمز گشایی پیام ها استفاده می شد، لیکن اولین جرقه اندیشه ساخت رایانه ای که بتواند زبان را رمزگشایی کرده و مفهوم آن را به زبان دیگری برگرداند، به یادداشت های وارن ویور (Warren Weaver ) در سال 1949 و بحث های مبسوطی که پس از آن در این باره درگرفت، برمی گردد. این بحث ها طی مدت کوتاهی به بسیج شدن گروه های فنی و پژوهشی مختلفی در اروپا و آمریکا منتهی شد که با جذب و هزینه کردن سرمایه های کلان به سوی تحقق ساخت ماشینی برای شکستن کد های زبانی و تبدیل آن ها به زبان دیگر همّت گماشتند. این اشتیاق، تلاش و سرمایه گذاری گسترده کمابیش تا زمان انتشار گزارش کمیته آلپاک (Automatic Language Processing Advisory Committee) در سال 1964 ادامه داشت . این کمیته که از سوی فرهنگستان ملی علوم آمریکا مأمور بررسی وضعیّت و چشم اندازهای آینده ماشین ترجمه شده بود در گزارش پایانی خود اعلام کرد که اوّلا با وجود تعداد کافی مترجم، نیازی به پیگیری پروژه ماشین ترجمه نیست و دیگرآن که ، بررسی ها نشان داده است که فعالیت های پرهزینه انجام شده در زمینه ساخت چنین دستگاهی نتوانسته است پس از آن همه سال دستاورد قابل توجهی داشته باشد و آینده روشنی نیز نمی توان برای آن متصور شد.

گزارش آلپاک فعالیت محققان در زمینه توسعه طرح های ترجمه ماشینی را برای بیش از یک دهه دچار رخوت و آهستگی کرد، لیکن مجددا با افزایش نیاز به تولید انبوه متون ترجمه درزمان کوتاه از یک سو، و پیشرفت های حاصل در فن آوری اطلاعات از سوی دیگر، این فعالیت طی دهه های گذشته شتابی مضاعف به خود گرفته است. با وجود همه پیشرفت هایی که در زمینه طراحی سیستم های ترجمه کامپیوتری روی داده است، هنوز می توان گفت که ترجمه ماشینی با کسب نتیجه مطلوب فاصله بسیار زیادی دارد. در شرایطی که روند جهانی شدن با سرعت بسیار زیادی به پیش می رود، ساخت نرم افزار دقیق و قدرتمندی که بتواند فاصله بین زبان های گوناگون را، که از مهمترین موانع جهانی شدن است، در هم بشکند- هنوز راه درازی در پیش دارد. جالب اینجاست که ایده ساخت چنین ماشینی، از نخستین اهداف و انتظارات غیر محاسباتی بود که سازندگان اوّلین کامپیوتر ها به دنبال آن بودند. با این وجود، امروز پس از چند دهه از طرح چنین هدفی و با وجود پیشرفت های شگرف فن آوری رایانه در رشته هایی که سابقا هرگز به ذهن کسی نمی رسید، و علیرغم صرف صد ها ملیون دلار هزینه و چند دهه تحقیق برای ساخت ماشین ترجمه، هنوز چندان نتایج رضایتبخشی در این زمینه به دست نیامده است.

مبنای کار سیستم های قدیمی تر ترجمه ماشینی مبتنی بر واژه نامه ( Dictionary-based) و بر اساس قواعد زبا نشناسی (Rule-based ) بود. ( مانند Systran دراین روش که به Interlingual Machine Translation نیز شهرت دارد،) جملات متن مبدأ بر اساس اصول دستورزبان و مجموعه گسترده ای از لغات که به کامپیوتر داده شده است حلاجی شده و پیش از ترجمه به زبان مقصد، به یک زبان واسطه برگردانده می شود. سپس متن زبان واسطه بر اساس همان قواعد داده شده به سیستم و با استفاده از مناسب ترین و رایج ترین معادل های واژگان در زبان مقصد ترجمه می شود. امروزه اگرچه نرم افزارهای ترجمه مبتنی برسیستم فوق الذکردیگر توجه پیشگامان این فن آوری را به خود جلب نمی کند، لیکن هنوز نیز در برخی کارخانجات و مؤسسات بزرگ مثل کمپانی بزرگ چند ملیتی فورد از مترجم های ساخته شده بر اساس این سیستم برای ترجمه هزاران صفحه بروشور و دستورالعمل های فنی در روز استفاده می شود. دلیل عدم استقبال طراحان نرم افزارهای جدید ترجمه از سیستم های قدیمی تر، تصنّعی بودن نتیجه کار ترجمه و غالبا دور شدن از معنای واقعی جملات می باشد. امروزه در ماشین های ترجمه غالبا از روش های آماری ( Statistical) و مقایسه و تطابق ( (Analogyو استفاده از نمونه های موجود Example-based)) استفاده می شود. اصل کارروش های جدید مبتنی بر استفاده از پیکره های زبانی (Corpora) بسیار عظیمی می باشد که متون معادلی را به زبان های مبدأ و مقصد در گنجینه خود دارند و هنگام معادل گزینی، کار خود را بر اساس مقایسه متونی که باید ترجمه شود، با متون و ترجمه های مشابه آن ها در پیکره زبانی ذخیره شده انجام می دهند. از آنجا که تهیه و ذخیره چنین پیکره زبانی کار آسانی نیست، طراحی و استفاده این سیستم در ترجمه ماشینی نیز عموما فقط از عهده شرکت های بزرگ و قدرتمند بر می آید.

به تجربه می توان دریافت که نرم افزارها یا به عبارتی ماشین های ترجمه - حتّی آن ها که با تکنیک ها و سیستم های جدید کار می کنند ، تنها می توانند مفهومی کلی از متن زبان اصلی را در ترجمه خود تولید نمایند و به هیچ عنوان - لااقل فعلا- قادر نیستند دقّت، روانی و وضوحی را که از یک ترجمه مطلوب انتظار می رود در کار خود نشان دهند. آزمودن این نرم افزارها با استفاده از متون مغلق، طولانی و یا حاوی لغات چند معنا به راحتی نشانگر ناتوانی آن ها در حل پیچیدگی های زبانی است. همچنین می توان با ترجمه برعکس میزان انحراف این نرم افزارها را محک زد. هنگامی که متنی را برای ترجمه به زبان دیگر به مترجم الکترونیک وارد می کنیم و سپس ترجمه به دست آمده را مجددا به عنوان متن زبان مبدأ به ماشین می دهیم تا به زبان اولیه برگرداند؛ انتظار می رود که متن اول و سوم اگرچه نه کاملا- بلکه تا حد زیادی مشابه یکدیگر باشند. استفاده از مترجم آنلاین گوگل که از سال گذشته سیستم خود را از روش وابسته به قواعد به شیوه ترجمه آماری (Statistical) تغییر داده است و از این رو از بهترین سیستم های ترجمه به حساب می آید، نشان می دهد که نتیجه کار ترجمه این ماشین به هیچوجه با پیش بینی و انتظارات ما سنخیت ندارد.

اکنون بسیاری از صاحبنظران برآ نند که ارائه ترجمه خوب ، تنها با داشتن اشراف کامل به واژگان و قواعد نگارشی زبان های مبدأ و مقصد میسر نمی شود، بلکه نیازمند ادراک انسانی از مفاهیم گوناگونی می باشد که ماشین هرگز قادر به فهم آن نیست و نخواهد بود. از نظر برخی افراد، ماشین های ترجمه شفاهی، نرم افزارهای تبدیل کلام به آدمک های گرافیکی که به زبان اشاره صحبت می کنند و یا موبایل هایی که صحبت های شخص آن طرف خط را به زبان دیگر برمی گردانند شاید فقط در حد سرگرمی جلوه کند؛ لیکن از یاد نبریم که بسیاری از امکانات پیش پا افتاده و کاملا بدیهی زندگی امروزی ما یکصد سال پیش حتی به مخّیله دانشمندان نیز راه پیدا نمی کرد.

ترجمه ماشینی چیست؟

ویکی پدیا : ترجمه ماشینی چیست؟

ترجمه ماشینی ترجمه‌ای است که توسط کامپیوتر و بدون دخالت فرد انجام می‌شود.
سابقه ترجمه ماشینی به حدود نیم قرن پیش بر می‌گردد. نخستین ترجمه‌ای که بطور کامل توسط کامپیوتر انجام شد، ترجمه متنی از زبان انگلیسی به زبان روسی بود. گر چه از آن زمان تا کنون ترجمه ماشینی رشد زیادی داشته‌است، هنوز هم نقص‌های فراوانی دارد. اصولا چون کامپیوترها نمی‌توانند مانند انسان هوشمند باشند، ترجمه‌ای هم که توسط آنها انجام می‌شود، ترجمه کاملی نخواهد بود. نمی‌توان انتظار داشت که با استفاده از یک نرم‌افزار مترجم، هر متنی به آسانی ترجمه شود. نرم افزارهای مترجم، در بهترین حالت، عمل ترجمه را با دقتی در حدود ۷۰ درصد انجام می‌دهند. برای به دست آوردن نتیجه بهتر، لازم است قبل و بعد از ترجمه، مقداری ویرایش روی متن انجام شود.
در طی چند دهه‌ اخیر و هم‌زمان‌ با گسترش‌ و پیشرفت‌ زبان‌شناسی‌ رایانه‌ای‌، در بسیاری ‌از کشورهای‌ پیشرفته‌، تلاشهای‌ همه‌جانبه‌ و پیگیر در جهت‌ ترجمه‌ متون‌ از طریق‌ کامپیوتر انجام‌ گرفته‌ و حاصل‌ کار با توجه‌ به‌ تنگناها و مسائل‌ خاص‌ ترجمه‌ درخور توجه‌ بوده‌ است‌. این‌حقیقت‌ را باید پذیرفت‌ که‌ ترجمه‌ متون‌ از طریق‌ کامپیوتر محدودیت‌های‌ خاص‌ خودداشته‌ است‌. در بعضی‌ از زمینه‌ها حاصل‌ کارکرد واقعا رضایت‌بخش‌ است‌ ولی‌ در بعضی‌موارد نتایج‌ به‌ دست‌ آمده‌ را علی‌رغم‌ قابل‌ فهم‌ بودن، باید ویراستاری‌ کرد. طبیعتا نوع‌ متن‌ و میزان‌ پیچیدگی‌ آن‌ اهمیت زیادی در نتیجه کار دارد.
ترجمه‌ متون‌ علمی‌ به‌ این‌ علت‌ که‌ از وضوح‌ بیشتر و ابهام کمتری برخوردارند به‌ سهولت‌ از طریق ‌کامپیوتر انجام‌ می‌گیرد، ولی‌ ترجمه‌ متون‌ ادبی‌ که‌ از دیدگاه‌ علمی‌ در حیطه‌ ترجمه‌ فرهنگی قرار دارد، اگر غیر ممکن‌ نباشد، چندان‌ ساده‌ نخواهدبود. براساس‌ پیش‌بینی‌های‌ اهل‌ فن‌ بدون‌ شک‌ طی‌ چند سال‌ آتی نتایج‌ حاصل‌ از ترجمه‌ متون‌ ادبی‌ از طریق‌ کامپیوتر با نتایج‌ فعلی‌ آن‌ کاملاً متفاوت‌ خواهدبود.
در ترجمه‌ ماشینی ویژگیهائی‌ وجود دارد که‌ نه ‌تنها از نظر جذبه‌ و کشش‌ علمی‌ بلکه‌ از دیدگاه‌ اقتصادی و دیگر ضرورت‌ها و اقتضاهای‌ عصر، انجام‌ آن را کاملاً توجیه‌ می‌کند. به‌ عنوان‌ مثال‌ در مقر سازمان‌ ناتو در بروکسل‌ و جامعه‌ اروپا علیرغم‌ آنکه‌ حدود ۱۲۰۰ مترجم‌ ورزیده‌ به‌ کار اشتغال‌ دارند، در حال‌ حاضر از ترجمه‌ ماشینی‌ نیز استفاده‌ می‌شود. دلیل این امر سرعت‌ و هزینه‌ است‌. میزان‌ کاری ‌که‌ مترجمی‌ ورزیده‌ در خلال‌ چندین‌ روز انجام‌ می‌دهد، توسط کامپیوتر در عرض‌ چند دقیقه‌ انجام می‌شود. حتی‌ اگر کیفیت‌ و دقت‌ ترجمه‌ ماشینی‌ کمتر از حاصل‌ کار مترجم‌ باشد، باز هم‌ از جهات ‌مختلف‌ اهمیت‌ و ارزش‌ خاص‌ آن‌ چشمگیر است‌.